Cabot Trail, dag 2. De beer.

Vandaag was de tweede dag in Cape Breton NP. Gisteren hadden we al de hele weg er om heen gereden, dus vandaag konden we lekker gaan wandelen. Met gevaar voor eigen leven.

De dag begon met weer een heerlijk ontbijt van de gastvrouw van onze B&B, Veronica. We raakten met haar aan de praat en hele verhalen kwamen er los over haar kleinkinderen (een had vandaag prom) en de rest van de familie. Uiteindelijk kregen we ook de kans om te vragen welke trails we moesten lopen. Haar tips waren Acadia en Skyline. Die tweede was de bekendste van het park en we hadden al bedacht om die later op de dag te doen, omdat we dan de meeste kans hadden op moose. We begonnen dus met Acadia.

Acadia is een trail van gemiddelde moeilijkheidsgraad (8,5 km en 400 hoogtemeters). Doel is een aantal uitzichtpunten die uitkijken over de baai van St Lawrence. Op de heenweg klommen we omhoog door een bos en langs een beekje, waar we af en toe natte schoenen door kregen. Op een gegeven moment werd de vegetatie minder en minder, tot er alleen maar wat 1 meter hoge bomen over waren. Daar bereikten we de top van de berg en hadden we inderdaad een prachtig uitzicht over de baai. Het klimmen meer dan waard.

De terugweg was makkelijk afdalen en op zo'n 3 km van het einde leken we binnen 3 uur weer terug te zijn. Tot we een stel tegen kwamen die op weg omhoog was. Ze waarschuwden ons voor een beer op de weg. Letterlijk! Een paar honderd meter verderop zou er een beer een paar meter van het pad zitten. We konden er wel langs, maar moesten wel voorzichtig zijn. Juist, vdaar hadden we zin in. Wij bleven lopen, maar hadden niet zoveel plezier meer in het afdalen als eerder. En inderdaad, een paar honderd meter verder kwamen wij een vader en dochter tegen die ons wezen op de zwarte beer die rustig een paar meter in de bosjes op de grond lag. Ze wisten er ook nog bij te vertellen dat ze een jong bij zich had. Dat maakte onze gemoedsrust er niet beter op. De vader en dochter waren eigenlijk zonder het door te hebben langs de beer gelopen, en toen ze hun weg naar boven vervolgden stonden wij er alleen voor. Verschillende mensen kwamen omhoog en liepen zo langs de beer, maar wij hadden nog nooit een beer buiten de dierentuin gezien, dus dat durfden wij niet. Op een gegeven moment kwamen er een stel ook van boven af en moesten dus dezelfde kant op als wij. Ook zij waren niet zo happig om er langs te gaan, maar met zijn vieren durfden we wel. Dus wij liepen er rustig langs en maakten onszelf groot. De beer boeide het helemaal niets en ging rustig door met bessen eten ofzo. Met knikkende knieen liepen we onze tocht uit.

Na dit avontuur hadden we wel wat rust verdiend, dus aten we wat en gingen even terug naar de B&B om bij te komen.

Om 19 uur stond de Skyline trail op het programma. Hiervoor hadden we een tour met gids geboekt. De tocht naar het uitkijkpunt was 3,5 km enkele reis, met een klein beetje klimmen. Onderweg vertelde de gids vanalles over de flora en fauna, en we hoopten natuurlijk een moose te zien. Dat zat er helaas niet in vandaag. We kwamen een kwartier voor zonsondergang aan bij het uitkijkpunt, en deze was prachtig. Ook op de terugweg geen moose, en nu zijn we moe maar voldaan terug in het B&B.

De foto's voegen we morgen toe, want uploaden gaat hier niet zo rap. Inclusief een foto van de beer, die iets wazig is omdat Sjaak teveel bibberde.

UPDATE

bij de foto's: hiking / hoog zijn we, he. 450 meter / uitzicht op cheticamp / beer (midden op de foto, iets boven het midden) / beer, foto iets bewogen / squirrel, daar zijn we niet bang voor / cabot trail / zonsondergan in nova scotia.